golven

Tijdens mijn studie aan de University of the Nations in Hawaii (ja er zijn vervelendere plaatsen om je studie te doen, ik weet het!) waren de weekenden een waar hoogtepunt. Zoveel verschillende stranden waar je uit kon kiezen. Elk met zijn eigen mogelijkheden. Zo had je magic sands, dit strand had elke keer een andere kleur. Zo was er soms wit zand, dan weer rood maar soms ook gitzwart. Leuk om te zien maar verder had dit strand weinig. Dan had je childrens beach. De naam zegt het al...kleine golven...maar wat je er wel kon doen was snorkelen. Geweldig mooi koraal en kleurige vissen. Zelfs een keer een tijdje mee gezwommen met een grote schildpad. Hapuna beach was een doorsnee strand. Echt zo'n strand voor gezinnen. Maar dan had je ook mile 88 beach! Voor wilde studenten de place to be. Geweldig grote golven. Op die golven kun je goed bodysurfen. De kunst is om bovenop zo'n grote golf te komen. Maar als je boven op zo'n grote golf bent is het geweldig. Je gebruikt je lichaam als surfplank en de kracht van die golf brengt je weer naar het strand. Fantastisch. Maar als je zo'n golf verkeerd neemt, en dat is mij een aantal keer overkomen, heb je het gevoel in een wasmachine te zitten! Je bent dan blij als je weer heelhuids uit het water komt en je badpak nog aan hebt!;
Laatst las ik een boek over rouwverwerking. Rouwverwerking komt in golven schreven ze. Daar kon ik wel wat mee. Het afgelopen jaar (nog twee maanden en dan is mijn vader alweer een jaar dood) zijn er heel wat van deze golven geweest. Ook hier is de kunst om boven op de golf te komen en je mee te laten voeren naar het strand. Ook als je deze golf verkeerd neemt overspoelt hij je helemaal en weet je even geen uitweg meer. December is zo'n metershoge golf met zijn sinterklaas, kerst en oud en nieuw. Voor alsnog zit ik boven op de golf en zie uit naar de tijd om weer eens rustig naar Childrens of Hapuna Beach te gaan, to sit back and relax!

foto van Childrens beach


foto van Hapuna beach


Foto van Magic Sands