beetje water

Het zal iets meer dan een jaar geleden zijn dat er een minuscuul zaadje in mijn hart landde. Niet dat mosterdzaadje van het evangelie, want daar is al een behoorlijk grote boom uit gegroeid. Maar een ander zaadje en ik voelde hem landen.Geen idee van wat ik er mee moest heb ik hem daar gewoon laten liggen. De afgelopen maanden is daar af en toe wat water over heen gekomen. En er kwamen langzaam worteltjes aan en daarmee verstevigde het zijn greep op mijn hart. Maar tegelijk kwamen daarbij ook vragen en stond mijn rustige leventje op zijn kop. Klotsende oksels en bevende knieën kreeg ik ervan. Gisteren was ik met een aantal geweldige jeugdleiders uit onze gemeente naar het YFC trainingsevent. Fantastisch om daar met een groepje enthousiaste jeugdleiders heen te gaan. Tijdens een van de lezingen werd er weer een hele plons water over dat zaadje gegooid maar deze keer kreeg ik er geen klotsende oksels en bevende knieën van. Ik mocht ervaren dat God een God van rust is. Dat Zijn plannen voor ons volmaakt zijn. En dat Zijn timing perfect is. Wij hoeven ons alleen maar aan Hem toe te vertrouwen. Als wij ons leven in Zijn liefdevolle handen leggen Hij voor alles zal zorgen! Ook voor alle praktische dingen waar wij ons zo druk over kunnen maken. Wat een rust! Wat een zegen!