pedagogische dwaling.....

Vanavond aan tafel was het weer eens zover. De blutch-kinderen waren melig en riepen de hele tijd woorden in het genre van poep en pies. Daarna natuurlijk hevig lachen om het volgende woord over de tafel heen te knallen. Ik dacht ik geef ze twee minuten om echt alle vieze woorden die ze kennen te zeggen. In de hoop dat ze er daarna genoeg van zouden hebben. En daar gingen ze hoor......poepie, piesje, kakje........billen, voorbillen.....Ik dacht bij mijzelf:"toch wel erg nette kinderen de woorden vallen mij reuze mee! eigenlijk best nette benamingen!" Totdat Blutch-dochter een mopje ging vertellen, gehoord van een klasgenootje............Echt ik durf hem hier niet te vertellen........was toch niet zo'n goed idee die 2 minuten.......vandaar pedagogische dwaling!