Nationale leugen

Onze zoon heeft altijd al zo zijn twijfels gehad. Hij liep nog in de luier toe hij heel opmerkzaam opmerkte dat er wel veel verschillende sinterklazen waren. Om de grote nationale leugen in stand te houden negeerden wij deze opmerking. Hij kon nog maar nauwelijks praten toen we hem s'morgens met zijn kadootje bij de brievenbus aantroffen. Al passend en metend met zijn kadootje dat toch wel veel te groot was en dus nooit door de brievenbus past. Hij keek ons aan met een blik van:"wie wil je nu voor de gek houden, mij of jezelf".
Zijn twijfels werden al gauw met zijn zus besproken die er tot dan toe nog heilig in geloofde. Maar tegen zoveel bewijslast was ze niet bestand. Dan maar aan mama vragen of sinterklaas nou wel of niet bestaat. Enigzins geschrokken van de vraag ( we hadden deze nationale leugen toch nog wel een aantal jaartjes in stand willen houden) vond ik dat ik er toch wel eerlijk op moest antwoorden. Een eerlijke vraag verdiend een eerlijk antwoord. En je wil als ouder toch ook geloofwaardig blijven. Als je hier geen eerlijk antwoord op geeft dan geloven ze je misschien ook niet als je verteld dat taxusbessen dodelijk zijn. ( om maar een bizar voorbeeld te noemen)
Dochterlief kent nu de waarheid. Sinterklaas bestaat niet (meer) en papa en mama kopen de kadootjes.
Met dit bericht ging ze opgetogen naar haar broer. Die broodnuchter reageerde"dat wist ik allang". Als ingewijde van dit grote geheim moet ze nu alleen nog leren dat ze het niet van de daken moet schreeuwen. Want sommige papa's en mama's houden de grote nationale leugen nog graag eventjes in stand.

bevrijd

Op woensdagavond rond de klok van negen uur is de man van mijn vriendin A. bevrijd uit zijn lichaam. Tien jaar heeft mijn vriendin haar man vol liefde verzorgt. En in die 10 jaar raakte ze haar man steeds een beetje meer kwijt. Maandag is het afscheid definitief, dan gaan we hem begraven. Maar we mogen dat doen in de zekerheid dat hij nu geborgen is in nieuw leven met Hem!!

digibeet

hoe is het nou toch mogelijk dat een digibeet van dit formaat toch begint aan een blog...
Nou kijk dat zit zo.... Je hebt een vriendinnetje die vindt dat je een blog moet maken. En die is wel heeeeeeel erg handig met de computer. Die laat je dus je hele blog samenstellen. Je vertelt welke foto's, welke kleuren en welke links.En even later is het klaar.......
Maar dan de eerste keer een berichtje achterlaten!!!!!
Inloggen gaat direkt al mis. Een hele middag frustratie ( waar ben ik aan begonnen) Manlief kijkt s'avonds mee. Al snel merk hij heel fijntjes op waar die spatie in mijn emailadres voor dient.....
ehm ja, om kort te gaan probleem opgelost!