zondag 30 augustus 2009

dapper

Afgelopen vrijdag zat de broer van Blutch het nog smakelijk te vertellen: Als blutch vroeger een prikje moest dan werd het halve ziekenhuis opgetrommeld om hem vast te houden. Worstelen, huilen en gillen deed hij om onder de prik uit te komen. Echt je zou het de broer van Blutch moeten horen vertellen; hij kan dat echt briljant!
Wij dachten altijd dat Blutch-zoon ( die in bijna alles op zijn vader lijkt) net zo zou zijn maar vannacht bleek dat niets minder waar is...

Blutch-zoon was heel erg ongelukkig uit bed gevallen wat een grote wond aan zijn oorschelp tot gevolg had. De wond was dwars door zijn oorschelp heen en moest daarom op de spoedeisende hulp worden gehecht. 6 verdovingsprikjes en 12 hechtingen waren er nodig om het oor te herstellen. Blutch-zoon heeft geen kik gegeven. Hij lag helemaal stil en onderging alles gelaten! Iets wat zijn vader nooit heeft gekregen kreeg hij wel: "het dapperheid diploma". Nou die heeft hij echt verdiend!

vrijdag 28 augustus 2009

Nog één nachtje

Nog één nachtje en dan is Blutch weer thuis.
Het was een heftig weekje! School weer begonnen en de beide kinderen op een andere locatie, die op dezelfde tijd beginnen en uitgaan, bracht nogal wat stress met zich mee.
Maar het is allemaal gelukt en hopelijk gaan we er na verloop van tijd handigheid in krijgen.
Nog hoeveel nachtjes tot het herfstvakantie is? Ik ga in elk geval vast aftellen!

dinsdag 25 augustus 2009

Finland


Net heb ik Blutch op de trein gezet naar Schiphol. Daar vandaan vliegt hij met Fin Air naar Finland. En hier thuis? Is het gewone leven weer begonnen. De kids weer naar school en ik heb gisteren weer mijn eerste werkdag gehad. En dan nu aftellen naar zaterdag; want dan komt Blutch weer thuis!

zaterdag 15 augustus 2009

Blutch-zoon in de achtbaan

vakantie tophit!

terug van weggeweest...

Dit jaar geen Franse wijntjes en kaasjes...
Ook geen Italiaanse pizza en spaghetti...
Nee, we zijn naar camping "het Gelloo" geweest, nog geen 5 kilometer verderop!
Alle grapjes over broodjes smeren voor de reis en hoeveel stops we zouden houden onderweg ten spijt, we hebben een fantastische vakantie gehad!

Nog nooit was ik zo toe aan vakantie. Nooit eerder had ik zo´n behoefte aan tijd voor mijzelf en tijd met God! En dankzij het dabar-team, dat actief was op de camping, heb ik voor beide tijd gehad!
Opnieuw heb ik mogen ervaren, dat als je ondanks de dingen waar je mee worstelt, pijn en verdriet er toch voor kiest om God groot te maken, Hij geneest en antwoorden geeft. Ik ben er echt even ´stil´ dat God precies geeft wat we nodig hebben!